Γιάννης Μηλιός
Στην Free SundayΠότε θα γίνουν εκλογές κατά την εκτίμησή σας;
Πολύ σύντομα. Αν η κυβέρνηση αποτολμήσει να φέρει προς ψήφιση νέο πακέτο μέτρων, θα πέσει άμεσα και θα προκηρυχθούν εκλογές. Αν δεν το κάνει, τότε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα είναι τόσο συντριπτικό για τα κόμματα της λιτότητας που συγκυβερνούν, που θα απονομιμοποιηθεί πλήρως η κυβέρνηση. Σε αυτή την περίπτωση η πίεση για εκλογές θα είναι τεράστια και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τις αποφύγει, θα γίνουν το αργότερο το φθινόπωρο του 2014.
Γιατί βιάζεστε;
Εσείς δεν βιάζεστε να φύγουν οι καταστροφείς της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού; Θέλω να πω ότι ο κόσμος της εργασίας, η πλειοψηφία της κοινωνίας, όχι απλώς βιάζεται αλλά θεωρεί ζήτημα ύψιστης σημασίας να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Να σταματήσει επιτέλους ο κατήφορος και η καταστροφή που εξελίσσεται για να κερδίζουν μόνο οι λίγοι και ισχυροί.
Ακόμη και αν απαλλαγούμε από το μνημόνιο, πώς θα απεμπλακούμε από το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που ισχύει στην Ε.Ε. και επιβάλει αυτόματες κυρώσεις σε περιπτώσεις δημοσιονομικής απειθαρχίας;
Πολύ σημαντικό το ερώτημά σας. Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πολύ καιρό λέει ρητά ότι το θέμα δεν είναι μόνο να τελειώνουμε με το τρέχον μνημόνιο αλλά με κάθε πολιτική λιτότητας. Η δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνεται με τη λιτότητα, δηλαδή με τη μείωση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι μνημονιακοί παπαγάλοι. Όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα κληθούν να πληρώσουν επιτέλους όλοι αυτοί που θησαύρισαν τα προηγούμενα χρόνια και ως τώρα έχουν μείνει στο απυρόβλητο.
Αν οι εταίροι/πιστωτές δεν αποδεχτούν την επιλογή σας για καταγγελία του μνημονίου και παγώσουν τη χρηματοδότηση (δόσεις από το ΔΝΤ θα παίρνουμε μέχρι το 2016), ποιο είναι το σχέδιο Β;
Εμείς δεν θα καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση. Εμείς θα δηλώσουμε το αυτονόητο. Επειδή το μνημόνιο, δηλαδή το παράρτημα που συνοδεύει τη σύμβαση και περιγράφει τις πολιτικές για να επιτευχθεί ο στόχος της, που είναι η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, έχει αποτύχει παταγωδώς, πρέπει να το καταργήσουμε. Θα καθίσουμε στο τραπέζι με τους εταίρους και δανειστές μας και θα συμφωνήσουμε σε μια αναδιάρθρωση του χρέους, η οποία όμως δεν θα επιβάλλει πολιτικές λιτότητας. Η Ελλάδα είναι ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο, δημοκρατικό κράτος και η πολιτική που θα ακολουθήσει για να επιτύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους θα είναι επιλογή του ελληνικού λαού. Το σχέδιό μας είναι ένα νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, προσανατολισμένο στην ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Αν αρχικά οι δανειστές παγώσουν τη χρηματοδότηση, όπως εξάλλου έχουν ήδη κάνει τόσες φορές και με τις μνημονιακές κυβερνήσεις, θα χρησιμοποιήσουμε κι εμείς εναλλακτικά μέσα βραχυπρόθεσμου δανεισμού.
Το οικονομικό σας πρόγραμμα στηρίζεται στο ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα αν δεν εξυπηρετούμε τα δάνεια, δηλαδή στο πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο όμως αμφισβητείτε ως λογιστική κατασκευή. Δεν είναι κάπως αντιφατικό αυτό;
Δεν είναι όπως τα λέτε. Αφενός αμφισβητούμε το πλεόνασμα γιατί αυτό βασίζεται στην καταστροφική αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης. Αν για να πετύχεις πλεόνασμα κλείνεις νοσοκομεία και σχολεία, πάει να πει ότι η πολιτική σου πλήττει την κοινωνία και το δημόσιο συμφέρον. Αφετέρου, όμως, αμφισβητούμε το πλεόνασμα γιατί βασίζεται και στην ανοχή των προμηθευτών του Δημοσίου που δεν έχουν πληρωθεί. Εμείς μιλάμε για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, κάτι που θεωρούμε ότι είναι εφικτό, αν παταχθεί η παρανομία και διαπλοκή, ελεγχθεί η φοροδιαφυγή, ανακατανεμηθούν δίκαια τα φορολογικά βάρη, ώστε να ελαφρυνθεί η πλειοψηφία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων που σήμερα υπερφορολογείται, και αναδιαρθρωθούν οι δαπάνες προς μια πιο κοινωνική κατεύθυνση.
Τελικά, τι ποσοστό του χρέους είναι επαχθές; Γιατί αν πρόκειται για το 5%, που είπε ο κ. Σταθάκης (στην πρώτη εκδοχή των λεγομένων του), τότε δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά από μια μονομερή διαγραφή του χρέους, όπως αυτή που επαγγέλεστε.
Το ουσιαστικό ζήτημα δεν είναι αν το χρέος είναι επαχθές, γιατί πρόκειται για ένα ζήτημα που υπόκειται σε νομική ερμηνεία και διαδικασίες, αλλά αν είναι βιώσιμο. Η βιωσιμότητα του χρέους είναι ποσοτικά ελέγξιμη και είναι απόλυτα σίγουρο ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Άρα η διαγραφή μεγάλου μέρους του είναι δεδομένη. Ο λόγος, άλλωστε, που αναφερόμαστε στο παράδειγμα της Γερμανίας το 1953, όταν διαγράφηκε το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της, είναι ακριβώς αυτός. Η διαγραφή έγινε με βάση το κριτήριο της βιωσιμότητας. Αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι η Ελλάδα δεν θα εγείρει, αν χρειαστεί, ζήτημα επαχθούς χρέους, ειδικά τώρα που έχει στη φαρέτρα της γνωμοδοτήσεις επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σύμφωνα με τις οποίες ο δανεισμός έγινε με προϋπόθεση πολιτικές που παραβιάζουν βασικές συνθήκες της Ε.Ε.
Αρκετοί είναι όσοι δεν έχουν πειστεί ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα βρει τα χρήματα για να αποκαταστήσει τις αδικίες. Εσείς θεωρείτε απόλυτα ρεαλιστικό και κοστολογημένο το σχέδιό σας;
Εμείς δουλεύουμε με βάση ένα οικονομικό πρόγραμμα στο οποίο έχουμε λάβει υπόψη μας ακόμη και την τελευταία λεπτομέρεια. Κάθε οικονομετρικό μοντέλο πρέπει να είναι δυναμικό, διότι, καθώς μεταβάλλονται οι τιμές εισόδου στο μοντέλο, μεταβάλλονται και οι τιμές εξόδου. Συνεπώς, τη στιγμή που θα αναλάβουμε την εξουσία θα πρέπει να δούμε ποια θα είναι ακριβώς η κατάσταση. Το σημαντικό όμως είναι ότι οι βασικοί άξονες του σχεδίου μας παραμένουν σταθεροί, όποια αλλαγή κι αν γίνει. Αυτοί οι άξονες είναι το σταμάτημα της καταστροφής και η ανάκτηση της εργασίας.
Βλέπετε τι συμβαίνει στην Αργεντινή. Και όμως, ο κ. Τσίπρας είχε πει το «μακάρι να ήμασταν Αργεντινή». Δεν ήταν λάθος;
Ο κ. Τσίπρας είπε αυτή τη φράση μέσα σε ένα πλαίσιο. Όταν τη βγάζουμε από το πλαίσιο, όπως κάνουν τα μνημονιακά παπαγαλάκια, φαίνεται λάθος. Το πλαίσιο ήταν η απάντηση στον υπουργό, ο οποίος υποστήριζε ότι η Ελλάδα γλίτωσε άσχημες συνέπειες, όπως αυτές της Αργεντινής, επειδή μπήκε στο μνημόνιο. Ο κ. Τσίπρας απάντησε ότι η Αργεντινή οδηγήθηκε στη χρεοκοπία από τις πολιτικές των μνημονίων και πήγε καλύτερα μόνο όταν βγήκε από αυτές. Είπε μακάρι να ήμασταν Αργεντινή, μακάρι μετά την καταστροφή που βλέπουμε ότι μας προκαλούν τα μνημόνια να βγαίναμε επιτέλους από αυτά, δηλαδή να αλλάζαμε πολιτική.
Μια δημοσκόπηση έδειξε ότι η πλειοψηφία θα ήθελε έναν «μεγάλο συνασπισμό» αλά ελληνικά. Τι λέτε;
Επιτρέψτε μου να έχω τη γνώμη ότι αυτή η δημοσκόπηση δείχνει το αντίθετο απ’ ό,τι όλες οι υπόλοιπες και ότι είναι παράλογο το αποτέλεσμά της. Γιατί να θέλει ο ελληνικός λαός να συγκυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ; Για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ σαν τη ΝΔ της λιτότητας και των σκανδάλων; Επιτρέψτε μου επίσης να σας πω την εκτίμησή μου: Αν γίνονταν σήμερα εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε σίγουρα αυτοδυναμία. Αυτό το γνωρίζουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και εύχονται να ίσχυε αυτό που λέει η δημοσκόπηση που αναφέρετε. Αλλά οι ευχές απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
[Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στη Free Sunday, 2/2/2014]